मी सौंदर्यवती
बच्चा भी खेले, बच्चे का पुरा खानदान खेले...
आता ही एक नवीनच फॅशन. आपण सगळे आधी सुट्टी मिळाली की आजी आजोबा सगळे मिळुन सापशिडी, लुडो, पत्यांचे विविध प्रकार, असे घरात बसल्या बसल्या खेळ खेळायचो. किंवा कधी बॅडमिंटन, टिकरी, लंगडी, विटीदांडू असे अनेक खेळ खेळायचो. पण आता तेच सगळे खेळ कंप्युटर वर खेळायला सुरुवात झाली आहे. प्रत्येक खेळ घरात काय एका खुर्चीवर बसून खेळता येऊ लागले आहेत. त्यात घरातील सर्व मंडळी सहभागी होताना देखील दिसतात. अहो कंप्युटर काय पण फोनवर सुद्धा ही सोय झाल्याने घरातील प्रत्येक व्यक्तीला अगदी तोंड वर करून संवाद साधायला देखील वेळ नाही असं झालं आहे. बरं त्यामुळे एकमेकांमध्ये संवाद पण असेच सुरू असतात. 'अहो ऐका ना परवा ना आपल्याकडे माझी किट्टि आहे बरका. मला एखादा छानसा गेम सुचवा ना. मागच्या महिन्यात त्या चौधरी वहिनींनी एक खेळ घेतला होता. बाईग उभं राहून पाय दुखायला लागले आमच्या बायकांचे. त्यांच्या समोर कोणी बोललं नाही. पण... जाऊदे काय सांगायचं म्हणा. पण तुम्ही मला फोनवर खेळता येईल असा खेळ सांगा हो. आजकाल फॅशन आहे हो याचीच. रहावं लागतं बाबा फॅशनप्रमाणे. नाही तर सगळे ऑर्थोडॉक्स म्हणतात.' नवरा पण लगेच ढिनच्याक खेळ सुचवून मोकळा होतो.
हं इकडे पुरुष पण काही कमी नाही. ते देखील तितकेच या ऑनलाइन खेळात सहभागी होत असतात. जरा निवांतपणा मिळाला की लगेच गेम सुरू करून मग्न होऊन जातात. चुकून जरी कोणी आवाज दिला तर, ' अबे रुक आ रहा हूं यार. इतना गेम खतम होने दे. मग येतो. काय यार तिकडे बायको, इकडे तू मला आवाज देऊन देऊन बेजार करता राव. एक गेम पूर्ण करू देत नाहीत.'
इतकेच काय तर लहान लहान मुले सुद्धा यांचे शिकार झाले आहेत. त्यांच्यासाठी एक्स बॉक्स सारखे वेगवेगळे खेळाचे गॅजेट्स घरात येऊ लागले आहेत. काही आई वर्गाला या खेळाविषयी माहिती नसते. त्यामुळे या काय आऊट डेटेड आहेत, असे म्हटले जाते. त्या देखील बिचाऱ्या अज्ञानी समजून बुजतात. तर काही आई वर्ग म्हणजे 'ए जा रे बाबा हा घे मोबाईल. मी हा गेम डाऊनलोड केला आहे. जा बस तिकडे खेळत. आणि माझ्या डोक्याशी भुणभुण करू नकोस'. असं म्हणत मुलांना गप्प करतात.
काही आजी आजोबा देखील नातवंडांच्या हट्टाला दुजोरा देत असतात. इतरांना देखील मोठ्या फुशारकीने सांगत असतात. ' अहो आमचा नातु कौशल ना काय पटापट ऑनलाईन गेम्स खेळत असतो. त्याला सगळं माहीत आहे कसं डाउनलोड करायचं वगैरे. आजकाल आम्ही पण त्यांच्याकडे धडे घेतो. आणि खेळतो बरं का. म्हातारपणी तेवढाच आपला विरंगुळा हो. ' असं म्हणत हसत राहतात.
पण काही घरांमध्ये या बाबतीत वाद असतात. आईचे म्हणणे असते, ' नको या नादाला लागू बाळा. हे एक प्रकारचे व्यसन आहे. याच्या आहारी जाणे योग्य नाही. थोडा वेळ खेळणे गोष्ट वेगळी आहे. पण तासंतास नाही रे घालवू. आयुष्याचे नुकसान होईल. त्यापेक्षा आपण ते तुझ्या आवडीचे पुस्तक आणले आहे, ते वाच ना राजा.' अशा वेळी बाबांनी आईला साथ दिली तर पाल्य तिथेच सुधारू शकतो. पण वडील जर मागुन गेम खेळण्यासाठी परवानगी देत असतील तर आई हतबल होऊन जाते. आईच्या समजावून सांगण्याला, रागवण्याला काही अर्थच राहत नाही. घरात अजून क्लेश वाढण्यापेक्षा, अजून वाद निर्माण होऊ नये म्हणून आई गप्प बसते.
या नसत्या फॅशनच्या आहारी न जाता आपण सर्वांनी मिळून यावर वेळीच योग्य उपाय करणे खूप गरजेचे आहे. मुलांचा वाचनाकडे, मैदानी खेळांकडे कल वाढवला पाहिजे. थोडा वेळ त्यांच्याबरोबर आभ्यासाविषयी चर्चा केली पाहिजे. आणि इतरांना सल्ले देण्यापेक्षा स्वतःच्या घरातून ही सुरुवात झाली खरा अर्थ आहे.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा